Men tüşünem de acaba Çelebicihannıñ şiirinde deñişiklik yapmaq bu milletke en büyük hıyanet midir? Hepimiz bilemiz işte:
Ant Etkenmen, söz bergenmen BİLMEK içün ölmege
Bilip, körüp, milletimniñ köz yaşını silmege.
Bilmey, körmey, biñ yaşasam, qurultaylı han bolsam,
Kene bir kün mezarcılar kelir meni kömmege.
Her sıradan adam "millet içün ölmek" lafını aytabilir, lakin "bilmek içün ölmek" lafını tek liderler aytar.
Zaten şiirnin bu dörtlüginin temasına baqqanda onun illa ki ve illa ki bilmek olğanını körmemek mümkün değil.
Ant etkenmeni her oquğanda içim ağlay, sızlay...
Ya aqiqiy olarak bilmek içün ant etecekmiz, ya da yırlamayacaqmız!!!
Aynecilik yoq bizde!
No comments:
Post a Comment